Το Tor Project, Inc, έγινε μη κερδοσκοπικός οργανισμός 501(c)(3) το 2006, αλλά η ιδέα της «δρομολόγησης onion» ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990.
Ακριβώς όπως οι χρήστες του Tor, οι προγραμματιστές, οι ερευνητές και οι ιδρυτές που έκαναν δυνατό το Tor είναι μια διαφορετική ομάδα ανθρώπων. Αλλά όλοι αυτοί που έχουν εμπλακεί στο Tor είναι ενωμένοι με μια κοινή πεποίθηση: οι χρήστες του Διαδικτύου πρέπει να έχουν ιδιωτική πρόσβαση σε έναν ιστό χωρίς λογοκρισία.
Το 1990, η έλλειψη ασφάλειας στο Διαδίκτυο και η ικανότητά του να χρησιμοποιείται για παρακολούθηση και επιτήρηση είχε γίνει σαφής και το 1995, οι David Goldschlag, Mike Reed και Paul Syverson στο Εργαστήριο Ναυτικής Έρευνας των ΗΠΑ (NRL) αναρωτήθηκαν εάν υπήρχε ένας τρόπος να δημιουργηθούν συνδέσεις στο διαδίκτυο που δεν αποκαλύπτουν ποιος μιλάει σε ποιον, ακόμη και σε κάποιον που παρακολουθεί το δίκτυο.
Η απάντησή τους ήταν να δημιουργήσουν και να αναπτύξουν τα πρώτα ερευνητικά σχέδια και πρωτότυπα δρομολόγησης onion.
Ο στόχος της δρομολόγησης onion ήταν να υπάρχει ένας τρόπος χρήσης του Διαδικτύου με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ιδιωτικότητα και η ιδέα ήταν να δρομολογηθεί η κυκλοφορία του δικτύου μέσω πολλών διακομιστών και να κρυπτογραφηθεί σε κάθε βήμα.
Αυτή είναι ακόμα μια απλή εξήγηση για το πώς λειτουργεί το Tor σήμερα.
Στις αρχές του 2000, ο Roger Dingledine, πρόσφατος πτυχιούχος του Institute of Technology (MIT) της Μασαχουσέτης, άρχισε να εργάζεται σε ένα έργο δρομολόγηση onion NRL με τον Paul Syverson.
Για να ξεχωρίσει αυτό το πρωτότυπο έργο στο NRL από άλλες προσπάθειες δρομολόγησης onion που είχαν αρχίσει να εμφανίζονται, ο Roger ονόμασε το έργο Tor, το οποίο σήμαινε το The Onion Routing. Ο Nick Mathewson, συμμαθητής του Roger στο MIT, εντάχθηκε στο έργο αμέσως μετά.
Από την έναρξή της, τη δεκαετία του 1990, η δρομολόγηση onion σχεδιάστηκε να βασίζεται σε ένα αποκεντρωμένο δίκτυο. Το δίκτυο έπρεπε να λειτουργεί από οντότητες με διαφορετικά συμφέροντα και εμπιστοσύνη και το λογισμικό έπρεπε να είναι ελεύθερο και ανοιχτό για να μεγιστοποιηθεί η διαφάνεια και η αποκέντρωση.
Γι' αυτό τον Οκτώβριο του 2002, όταν το δίκτυο Tor αναπτύχθηκε αρχικά, ο κώδικάς του κυκλοφόρησε με άδεια ελεύθερου και ανοιχτού λογισμικού.
Μέχρι το τέλος του 2003, το δίκτυο είχε περίπου δώδεκα κόμβους εθελοντών, κυρίως στις ΗΠΑ, συν έναν στη Γερμανία.
Αναγνωρίζοντας το όφελος του Tor στα ψηφιακά δικαιώματα, το Electronic Frontier Foundation (EFF) άρχισε να χρηματοδοτεί το έργο του Roger και του Nick στο Tor το 2004. Το 2006, το Tor Project, Inc. , ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός 501(c)(3), ιδρύθηκε για να διατηρήσει την ανάπτυξη του Tor.
Το 2007, ο οργανισμός άρχισε να αναπτύσσει γέφυρες στο δίκτυο Tor για να αντιμετωπίσει τη λογοκρισία, όπως την ανάγκη να παρακαμφθούν κυβερνητικά τείχη προστασίας, προκειμένου οι χρήστες του να έχουν πρόσβαση στον ανοιχτό ιστό.
Το Tor άρχισε να κερδίζει δημοτικότητα μεταξύ ακτιβιστών και χρηστών με γνώσεις τεχνολογίας που ενδιαφέρονται για το απόρρητο, αλλά ήταν ακόμα δύσκολο για τους λιγότερο τεχνικούς να το χρησιμοποιήσουν, οπότε ξεκινώντας το 2005, ξεκίνησε η ανάπτυξη εργαλείων πέρα από τον διακομιστή μεσολάβησης Tor.
Η ανάπτυξη του Tor Browser ξεκίνησε το 2008.
Με το φυλλομετρητή Tor να έχει κάνει το Tor πιο προσιτό στους καθημερινούς χρήστες και ακτιβιστές του Διαδικτύου, το Tor ήταν ένα εργαλείο κατά τη διάρκεια της Αραβικής Άνοιξης που ξεκίνησε στα τέλη του 2010. Όχι μόνο προστάτευε την ταυτότητα των ανθρώπων στο Διαδίκτυο, αλλά τους επέτρεψε επίσης να έχουν πρόσβαση σε σημαντικούς πόρους, μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ιστότοπους που είχαν αποκλειστεί.
Η ανάγκη για εργαλεία προστασίας από τη μαζική παρακολούθηση έγινε κύριο μέλημα χάρη στις αποκαλύψεις του Snowden το 2013.
Δεν ήταν μόνο το Tor καθοριστικός για την καταγγελία του Σνόουντεν, αλλά το περιεχόμενο των εγγράφων επιβεβαίωσε επίσης ότι, εκείνη την εποχή, το Tor δεν μπορούσε να σπάσει .
Η ευαισθητοποίηση των ανθρώπων για τον έλεγχο, την παρακολούθηση και τη λογοκρισία μπορεί να έχει αυξηθεί, αλλά το ίδιο έχει αυξηθεί και η επικράτηση αυτών των εμποδίων στην ελευθερία του Διαδικτύου.
Σήμερα, το δίκτυο διαθέτει χιλιάδες αναμεταδότες που διαχειρίζονται εθελοντές και εκατομμύρια χρήστες σε όλο τον κόσμο. Και είναι αυτή η ποικιλομορφία που κρατά τους χρήστες του Tor ασφαλείς.
Εμείς, στο Tor Project, παλεύουμε καθημερινά για να έχουν όλοι ιδιωτική πρόσβαση σε ένα μη λογοκριμένο Διαδίκτυο και το Tor έχει γίνει το ισχυρότερο εργαλείο στον κόσμο για την ιδιωτικότητα και την ελευθερία στο διαδίκτυο.
Αλλά το Tor είναι κάτι περισσότερο από ένα απλό λογισμικό. Είναι ένα έργο αγάπης που παράγεται από μια διεθνή κοινότητα ανθρώπων που είναι αφοσιωμένοι στα ανθρώπινα δικαιώματα. Το Tor Project έχει βαθιά δέσμευση στη διαφάνεια και την ασφάλεια των χρηστών του.